Kick-off zelfstandig steunkousen aantrekken succesvol
vanaf 1 november is zelfstandig steunkousen aantrekken de norm.
Wat een energie! Op dinsdag 28 oktober barstte het los in Partycentrum De Lockhorst in Sliedrecht. Wijkverpleegkundigen, verzorgenden, ergotherapeuten, teamleiders, mantelzorgondersteuners en nog veel meer collega’s kwamen samen voor de kick-off Zelfstandig steunkousen aantrekken in de regio Waardenland.
Zelfstandig steunkousen aantrekken vanaf 1 november
Vanaf 1 november is zelfstandig steunkousen aantrekken de norm. Inwoners die steunkousen nodig hebben krijgen instructie en mogelijke ondersteuning van een naaste of een maatje. De bijeenkomst markeerde deze belangrijke stap in de gezamenlijke aanpak in de regio: inwoners helpen hun zelfstandigheid te behouden en zorgprofessionals ruimte geven voor andere zorgtaken.
Een vliegende start met energie en muziek
De middag begon met een volle zaal vol energie onder muzikale begeleiding. Projectleider Brenda van Zeeland heette iedereen welkom en peilde meteen de betrokkenheid: mooi om te zien dat bijna alle organisaties die met steunkousen te maken hebben uit de regio vertegenwoordigd waren: thuiszorgorganisaties, het ziekenhuis, leveranciers en welzijnsorganisaties.
Brenda lichtte de nieuwe klantreis en werkwijze toe: niet langer automatisch zorg overnemen, maar samen kijken waar de regie ligt. ‘We zijn uitgegaan van de eigen regie van de inwoners. We noemen dat de schijf van vijf: Als het zelf kan, doe het dan vooral zelf. Als dat (nog) niet lukt, kijken we naar technologie, naasten, mantelzorg en pas dan de zorgprofessional.’
Deelnemers stelden vragen over hulpmiddelen, vergoedingen en het aanleren van vaardigheden. De boodschap: zoek steeds naar wat wél kan, en blijf het gesprek voeren met cliënten én collega’s. De aanwezige zorgprofessionals waren eerlijk: ‘Soms is het makkelijker om het over te nemen in plaats van weer het gesprek aan te moeten gaan dat het beter zelf kan, dat scheelt me gewoon tijd.’ Of: ‘Ik kom in de eerste plaats om die client te helpen. Maar soms heb ik ook echt te doen met iemand. Dan weet ik dat iemand een klein netwerk heeft en dan blijf ik toch wat langer.’
Improvisatietheater brengt herkenning en humor
Daarna volgde het hoogtepunt van de middag: het improvisatietheater van Durven & Doen. In herkenbare en soms hilarische scènes speelden de acteurs situaties uit het dagelijks werk: omgaan met weerstand, samenwerken met collega’s en het voeren van motiverende gesprekken. De zaal deed enthousiast mee –deelnemers mochten toeteren als de zorgprofessional in de scène het fout deed, en als ze het goed deed op het podium, mochten deelnemers met een fietsbel rinkelen. In een volgende scène mochten alle deelnemers iets positiefs over hun werk opschrijven en iets negatiefs. Dit werd nagespeeld op het podium.
Waardevolle inzichten
Tegelijkertijd leverde het theater ook waardevolle inzichten op. Na iedere scene was er een korte evaluatie met de zaal. Wat doe je als een cliënt aangeeft het niet meer te kunnen terwijl jij denkt van wel? En hoe kijken we naar het feit dat mensen meer zelf moeten doen? Op de vraag of zelfstandig steunkousen aantrekken als een bezuiniging wordt gezien, werd massaal nee geantwoord. ‘Het gaat mij om de kwaliteit van leven’, zegt een verpleegkundige. ‘Als je alles uit handen neemt, worden mensen steeds minder mobiel en dan neemt het zelfvertrouwen ook af.’
Autonomie, binding en competentie
Maar hoe houd je het gesprek open zonder de regie over te nemen? Aan de hand van het ABC-model – Autonomie, Binding, Competentie – dachten deelnemers mee over manieren om cliënten in hun kracht te zetten. “Luister je om te begrijpen, of om te antwoorden?”
Kleine stappen, groot verschil
De middag liet zien dat zelfstandigheid begint met vertrouwen, tijd en aandacht. Soms is het makkelijker om iets uit handen te nemen, maar juist dan is het belangrijk om stil te staan bij wat iemand wél kan. Of zoals één van de deelnemers het verwoordde: ‘Op het moment dat je het zelf kan, ben je baas over je eigen tijd.’
Aan het eind van de bijeenkomst werd er tijdens een informele borrel flink nagepraat over de herkenbare dilemma's. Iedereen ging vervolgens vol goede moed naar huis met de klantreis, posters en flyers – én vooral met inspiratie en motivatie om de nieuwe werkwijze te implementeren in de wijk en het verpleeghuis.
Vervolg
Het projectteam, met deelnemers uit de VVT organisaties in de regio Waardenland, zal de implementatie van deze nieuwe manier van werken volgen. Alle materialen, inclusief de nieuwe toolboxen voor inwoners en professionals, zijn te vinden op ikzorgzelf.nl.
En ben je benieuwd naar het ABC model? Dat vind je hier.
Wat een energie! Op dinsdag 28 oktober barstte het los in Partycentrum De Lockhorst in Sliedrecht. Wijkverpleegkundigen, verzorgenden, ergotherapeuten, teamleiders, mantelzorgondersteuners en nog veel meer collega’s kwamen samen voor de kick-off Zelfstandig steunkousen aantrekken in de regio Waardenland.
Zelfstandig steunkousen aantrekken vanaf 1 november
Vanaf 1 november is zelfstandig steunkousen aantrekken de norm. Inwoners die steunkousen nodig hebben krijgen instructie en mogelijke ondersteuning van een naaste of een maatje. De bijeenkomst markeerde deze belangrijke stap in de gezamenlijke aanpak in de regio: inwoners helpen hun zelfstandigheid te behouden en zorgprofessionals ruimte geven voor andere zorgtaken.
Een vliegende start met energie en muziek
De middag begon met een volle zaal vol energie onder muzikale begeleiding. Projectleider Brenda van Zeeland heette iedereen welkom en peilde meteen de betrokkenheid: mooi om te zien dat bijna alle organisaties die met steunkousen te maken hebben uit de regio vertegenwoordigd waren: thuiszorgorganisaties, het ziekenhuis, leveranciers en welzijnsorganisaties.
Brenda lichtte de nieuwe klantreis en werkwijze toe: niet langer automatisch zorg overnemen, maar samen kijken waar de regie ligt. ‘We zijn uitgegaan van de eigen regie van de inwoners. We noemen dat de schijf van vijf: Als het zelf kan, doe het dan vooral zelf. Als dat (nog) niet lukt, kijken we naar technologie, naasten, mantelzorg en pas dan de zorgprofessional.’
Deelnemers stelden vragen over hulpmiddelen, vergoedingen en het aanleren van vaardigheden. De boodschap: zoek steeds naar wat wél kan, en blijf het gesprek voeren met cliënten én collega’s. De aanwezige zorgprofessionals waren eerlijk: ‘Soms is het makkelijker om het over te nemen in plaats van weer het gesprek aan te moeten gaan dat het beter zelf kan, dat scheelt me gewoon tijd.’ Of: ‘Ik kom in de eerste plaats om die client te helpen. Maar soms heb ik ook echt te doen met iemand. Dan weet ik dat iemand een klein netwerk heeft en dan blijf ik toch wat langer.’
Improvisatietheater brengt herkenning en humor
Daarna volgde het hoogtepunt van de middag: het improvisatietheater van Durven & Doen. In herkenbare en soms hilarische scènes speelden de acteurs situaties uit het dagelijks werk: omgaan met weerstand, samenwerken met collega’s en het voeren van motiverende gesprekken. De zaal deed enthousiast mee –deelnemers mochten toeteren als de zorgprofessional in de scène het fout deed, en als ze het goed deed op het podium, mochten deelnemers met een fietsbel rinkelen. In een volgende scène mochten alle deelnemers iets positiefs over hun werk opschrijven en iets negatiefs. Dit werd nagespeeld op het podium.
Waardevolle inzichten
Tegelijkertijd leverde het theater ook waardevolle inzichten op. Na iedere scene was er een korte evaluatie met de zaal. Wat doe je als een cliënt aangeeft het niet meer te kunnen terwijl jij denkt van wel? En hoe kijken we naar het feit dat mensen meer zelf moeten doen? Op de vraag of zelfstandig steunkousen aantrekken als een bezuiniging wordt gezien, werd massaal nee geantwoord. ‘Het gaat mij om de kwaliteit van leven’, zegt een verpleegkundige. ‘Als je alles uit handen neemt, worden mensen steeds minder mobiel en dan neemt het zelfvertrouwen ook af.’
Autonomie, binding en competentie
Maar hoe houd je het gesprek open zonder de regie over te nemen? Aan de hand van het ABC-model – Autonomie, Binding, Competentie – dachten deelnemers mee over manieren om cliënten in hun kracht te zetten. “Luister je om te begrijpen, of om te antwoorden?”
Kleine stappen, groot verschil
De middag liet zien dat zelfstandigheid begint met vertrouwen, tijd en aandacht. Soms is het makkelijker om iets uit handen te nemen, maar juist dan is het belangrijk om stil te staan bij wat iemand wél kan. Of zoals één van de deelnemers het verwoordde: ‘Op het moment dat je het zelf kan, ben je baas over je eigen tijd.’
Aan het eind van de bijeenkomst werd er tijdens een informele borrel flink nagepraat over de herkenbare dilemma's. Iedereen ging vervolgens vol goede moed naar huis met de klantreis, posters en flyers – én vooral met inspiratie en motivatie om de nieuwe werkwijze te implementeren in de wijk en het verpleeghuis.
Vervolg
Het projectteam, met deelnemers uit de VVT organisaties in de regio Waardenland, zal de implementatie van deze nieuwe manier van werken volgen. Alle materialen, inclusief de nieuwe toolboxen voor inwoners en professionals, zijn te vinden op ikzorgzelf.nl.
En ben je benieuwd naar het ABC model? Dat vind je hier.
© 2025 Waardenland - privacy - Website realisatie door Vanderperk Groep